دختران معصوم و زیبا را می بینی که دست در دست مادرانشان وارد محل برگزاری مراسم می شوند. از چشمانشان شور و شوق می بارد!

 در ورودیه این میهمانان عزیز و ویژه مورد استقبال قرار می گیرند و یک پیشانی بند مزین به نام رقیه بنت الحسین (س) به آنها اهداء می شود.

 مادران با اشتیاق فراوان پیشانی بند یا رقیه را بر پیشانی کوچکشان می بندند.

 خداوندا ! گویی هر کدامشان یک رقیه شده اند! 

 پیمودن مسیر مختصر قافله از حسینیه کربلاییها در سه راه صغیر تا رسیدن به امامزاده خسته شان نموده است. غم تمام وجودم را می گیرد با دیدن چهره خسته شان بی اختیار اشک می ریزیم.

  خدایا!، بیابان! خار مغیلان! مسیر کربلا تا کوفه و شام! با پاهای کوچک و ناتوان! ضربات سیلی! روی نیلی! افتادن از ناقه! دروازه ساعات! و دیدن رأس پدر روی شاخه!....

 با کنجکاوی به مرثیه مداح گوش می دهند، چهره معصومشان موقع خواندن مصیبت دختر سه ساله امام حسین(ع) دیدنی است! عجیب است ولی آنها هم برای بی بی اشک میریزند! مجری مراسم در پایان دعا می کند کودکان دست های کوچک خود را به سمت آسمان بلند می کنند. چه زیبا و روحانی شده اند.

  نگاهشان می کنم!، چه باادب؛ چه با احساس؛ چند نفر دستان کوچک خود را بر روی سینه گذاشتند.

 گویا از اعماق وجودشان زمزمه ای اینچنین بر می خیزد؛ «صلی الله علیکِ یا رقیه». 

 و من زیر لب دعا می کنم خدایا!  تو را به عمه کوچک امام زمان (عج) قسم می دهم این کودکان را در طریق پر فروغ اهل بیت وحضرت رقیه خاتون قرار بده.

حتما برای مشاهده همه تصاویر سه ساله های حسینی در اصفهان به ادامه مطلب مراجعه کنید.

عکاس: آقای عزتی (حسینیه کربلاییهای اصفهان)